بر من بتاب و سردي من را بهار كن
من كهنه ام وجود مرا نو نوار كن
اي نوح من نجات من از سيل رنج و درد
من را ميان كشتي امنت سوار كن
داوود وش طلوع كن و با فلاخنت
جالوت غصه هاي مرا سنگسار كن
موساي من به پيش بيا با عصاي خود
اين رنج نيلگون مرا راهوار كن
داناي من حكيم و سليمان من بيا
پنهان منم تو گنج مرا آشكار كن
شعر از دكتر ويدا احمدي با نام قلمي
دانا كامران
من از خورشید تقلید می کنم
که به ابرهای تیره اجازه می دهد
زیبائیِ او را در زیر هوای مه آلود بپوشانند
تا وقتی باز میل به خودنمایی می کند
از پسِ ابرهای زشت و ناپاک
و بخارهای وهم انگیز
که نفَسِ او را تنگ کرده اندبا جلوه ای تازه بدرخشد و همگان را به شگفتی آورد.
ویلیام شکسپیر
به باور من ادبیات مجموعه ای از واژه هاست با چیدمانی متفکرانه و البته زیبا که آدمی را دگرگون کند و اورا از تاریکی به روشنی حرکت دهد.اورا از پلشتی رذیلت ها به زیبایی فضیلت ها رهنمون
می شود.ادبیات راستين منشا همه انقلاب های روشن است .این تعریف من از ادبیات است
خدمت دانش روانکاوی و روانشناسی به ادبیات و هنر
برای فهم پذیر تر کردن این دو عرصه تحول زای دانش بشری انکار ناپذیر است.۹ اردیبهشت روز روانشناس مبارک باد
