My definition from literature

In my opinion literature is a collection of words with a thoughtfull and of course beautiful arrangement that transforms a person moves him from darkness to light

Motivation Of Lyric

 

 

 

 

 

On Hekmatol Eshragh And The Conference Of The Birds

 

 

 در سايه سار آفتاب (ژرفکاوی معناي نوارالانوار و غسق

در حكمت الاشراق سهروردي وآفتاب و سايه در منطق الطیر عطار)

نویسنده:دکتر ویدا احمدی(دانا کامران)

دریافت
حجم: 501 کیلوبایت

این مقاله در کنگره جهانی سهروردی به چاپ رسید.

 

 

?FAIRY TALES Imagin Or Reality

 

 

 قصه های پریان ،واقعیت یا خیال؟

نویسنده:دکتر ویدا احمدی(دانا کامران)

 

تا کنون مقالات و کتاب های گوناگونی را درباره  تعریف و چیستی قصه های پریان  خوانده ام اما  افراد متعددی (نه همه افراد)که در این باره نوشته اند ( چه در ایران و چه در دیگر کشور ها ) تقریبا در یک نکته با هم اتفاق نظر دارند و آن خیالی بودن این گونه قصه ها و غیر واقعی بودن آنها ست و اینکه رخدادها و شخصیت ها در چنین داستان هایی صرفا زاییده خیالات نویسندگان و یا راویان آنهایند نه بیش از این و هدف از طرح این قصه ها ، لالایی کودکان بوده است.

اما من در این نوشتار قصد دارم تا به اختصار بگویم به هیچ وجه چنین نبوده است. این داستان ها نه خیالند و نه با هدفی تا این حد معمول گفته و یا نوشته شده اند و البته برای روشن کردن چشم انداز خودم لازم می دانم به  دو نکته اساسی توجه شود نکاتی که تقریبا همه آنانی که معتقدند این قصه ها خیالی اند به آن ها بی توجه بوده اند هرچند با  دونکته ای  که می خواهم مطرح کنم بیگانه نبوده اند اما شاید آن ها را مغفول گذاشته اند و آن دو نکته عبارتند از:

1-نمادین بودن این قصه ها

2-و دیگر معطوف بودن همه شخصیت ها و رویدادهای این قصه ها به وقایع درونی انسان و زندگی وی

نخست تعریف خودم را از این داستان ها مطرح می کنم تعریفی که در بیشتر مواردی که قبلا خواندم ، ندیدم. حتی کسانی مانند ولادیمیر پراپ  و یا لوفر دلاشوکه سال ها در این زمینه مطالعه کردند و نوشتند هم از این چشم انداز به موضوع ننگریستند .

به باور من قصه های  پریان به قصه هایی گفته می شود که در همه آنها مجموعه ای از عوامل و موجوداتی  جادویی ومتافیزیکی  در پیشبرد اهداف قهرمان داستان و پیروزی وی بر ضد قهرمان تاثیر گذارند و این عوامل و موجودات نیز معمولا برای انسان عجیب و نا متعارفند به این معنا که انسان با آنها  مانوس نیست .با چند نمونه موضوع را روشن تر می کنم و با توضیح  نماد شناسانه هر کدام از آنها تلاش می کنم تا نشان دهم آنچه به عنوان شخصیت و یا رویداد در قصه های پریان وجود دارد خیلی هم  خیالی نیست بلکه می تواند واقعی باشد البته مشروط بر اینکه چه کسی بنای آن را دارد تا وارد چنین عرصه ای شود، با چه درکی و ایمانی و البته قدرت شهودی، زیرا این عوامل در نحوه دریافت این گونه داستان ها و بهره برداری واقعی از آنها  بسیارمهمند. مثلا: گربه ای که سخن می گوید و توانایی های شگفت آور بسیاری دارد،عصای جادویی ،کوتوله ها،پری ها،خانه های شگفت انگیز،باغ ها و جنگل های اسرار آمیز،غول و دیو و اژدها،کتاب های عجیب با تصاویر جاندار و متحرک،تبدیل شدن  موقت قهرمان داستان به سنگ با طلسم  موجود شرور و شکسته شدن طلسم ، توسط کیمیاگر یا پریان و خلاصی قهرمان و نمونه های بسیار دیگری که در قصه های پریان یافت می شوند همه و همه برای انسانهای زیادی قابل فهم نیستند و حتی باور به آنها برایشان دیوانگی و خنده آور است

اما این افراد از این نکته مهم  غافلند که همه این موارد همانند کدهایی هستند که باید رمزگشایی شوند و در زندگی واقعی مورد بهره برداری قرار گیرند وگرنه چرا باید اساسا چنین داستان هایی وجود داشته باشند و حتی چرا باید بزرگانی مانند برادران گریم سالها برای جمع آوری و نگهداری چنین میراث فکری ،وقت بگذارند اگر ارزشی در این قصه ها نبود! همچنین باید در نظر داشت که رویدادهای قصه های پریان در واقع اتفاقاتی است که  بخشي از آن (و نه همه رخدادها زيرا بخشي از رويدادها به راستي بيرونيند )در درون انسان تحقق می یابد و همه عناصر و اجزا داستانی در چنین مسیری قابل رمز گشایی نمادینه اند. با توجه به وجوه نمادشناسانه ای که در نمونه های بالا هست ، دیگر نمی شود به راحتی آنها را خیال دانست، مثلا :تبدیل شدن اشخاص داستان به سنگ با طلسم  موجود شرور می تواند این طور توضیح داده شود که موانعی که توسط موجود شرور بر سر راه قهرمان  داستان قرار می گیرد و راه او را موقتا سد می کند و یا افکار نادرستی که باز هم برای مدتی کوتاه به وی تحمیل می شود همه و همه می توانند مصادیق همان سنگ شدگی باشند.ویا پریان و کوتوله ها می توانند همان قدرت های شهودی و خردمندانه قهرمان قصه باشند که از وجود پاک و مقتدر وی نشات گرفته اند و در راه مبارزه با شرور به او کمک می کنند.و یا غول و دیو و اژدها در قصه های پریان نمودهایی از ترس ها ، رذایل اخلاقی ،اضطراب ها  ،افکار و عقاید نادرست و یا وسواس های  درونی خود قهرمانند که باید با آنها مبارزه و بر آنها غلبه کند و یا نمادی از افراد ستمگر و شروری هستند که در زندگی واقعی هم هستند و مانع تراشی و کارشکنی هایی می کنند تا سد راه رشد کسی شوند که در راه شکوفاندن خود گام برمی دارد و باید شکستشان داد.موارد بسیار دیگری هم که در قصه های پریان ظاهرا خیالی به نظر می رسند همگی با ژرفکاوی نمادشناسانه  قابل توضیحند ،توضیحاتی که نشانگر این مهمند که این قصه ها درس هایی برای زندگی واقعیند برای آنانی که مشتاقند تا خود را و توانایی های خود را بشناسند و با غلبه بر موانع درونی و بیرونی به خود شکوفایی و فعلیت یافتگی برسند و در واقع می توانم بگویم قصه های پریان نیز به نوعی کیمیاگری وجودند که در شکلی نمادین و ظاهرا خیالی مطرح شده اند و تنها آنانی که قابلیت فهم و گشودن رمز و رازهای این قصه ها را دارند هم در عرصه نظر و هم عمل ، می توانند به حکمت های ژرف این قصه ها دست یابند، کسانی که باور دارند این قصه ها واقعیند.

 

 

 

 

 

On Myself

 

I was born on a snowy winter night. I am from Khorasani and my hometown is Mashhad, but it was not until three years later that Neyshabur became the city of my life and I spent my childhood and adolescence there. My joyful bicycle rides in the alleys of Neyshabur, my childish leaps and bounds among the flowers and trees of the garden where Attar and Khayyam are buried, and the sweet singing of the birds there are so deeply engraved on my soul that even as I write these words, it seems like it is now that's where I am. I always read a lot of books, very enthusiastically. I wrote poetry. I also loved painting. I still remember my various colored pencils, crayons, and watercolors with their colorful designs and patterns. Since my teenage days, I have also been writing calligraphy, not mostly with black ink, but with colored ink, and mostly red, of course.

In elementary school, middle school, and high school, I was an excellent student and always wrote good essays. Contrary to the wishes of my elders, who said that a student with a GPA of 19 or higher should not study humanities, and that he must either become a doctor or study mathematics or industrial physics, I insisted and chose humanities because I loved it and still do. From then on, the same debates continued, especially regarding the choice of university major. Now that you have your say in high school, and you studied humanities, come and study law at the University of Tehran. But I still insisted and said no, and I studied Persian literature and, with a rank of 88, I became a student at Ferdowsi University of my own free will (it goes without saying that the reason for this rank was my poor health at the time, otherwise, as I said, I would have strived for single-digit and high-profile ranks). Then I completed all three of my academic years at this university with an A grade and an honors grade. I remember the first time I wrote a scientific paper when I was nineteen years old, and my paper was about "Hafez and Soren Kierkegaard ," which I wrote in I lent it to a student, and after that, if you saw that article, I saw it too. Then I attended a world congress for the first time.

Mulla Sadra World Congress with an article about the concept of light in the eyes of Attar and Sadra, and among all the participants from forty countries in the congress, I was the youngest at 23 years old. Since then, I have participated in numerous conferences, and even in European countries such as England and France, and in Germany, my article was published alongside the articles of the great scholars, which is a source of pride for me. I also love traveling very much and have traveled to every corner of my country, Iran, and the world. Traveling to India, France, Iraq, England, Syria, Arabia, and Germany is each a bag of magnificent experiences for me, thinking to find answers and awareness. Since 1999, following strange and thought-provoking events that occurred in my life, I have paid great attention to psychoanalysis and the symbology of literary and artistic texts, and of course, the subject of my doctoral thesis was also related to these categories and experiences. The journey into the depths of the psyche of the creators of literary and artistic works and masterpieces of Iran and the world is among my sweetest experiences. Writers, poets, and artists whose existence sometimes reminds me of the ocean and its depths are great human beings that can be understood by studying and thinking about them. The feeling of being in the depths of a place like the ocean and still being able to breathe and survive is an amazing feeling that has repeatedly given me by reading a novel or listening to a piece of music and remembering a painting or a movie or even an animation worthy of scrutiny and insight, such as the works of Bruno Bozzetto.

So far, I have written 4 books, all of which in some way reflect my research passion, namely psychoanalysis and the symbology of literary and artistic texts. Their names are as follows:

The Awake Dreamers

To the Bright

From barrier to Flight

A Deep Analysis of the conference of the birds

and various articles have been published by me, among which even the experience of psychoanalysis of children's works is evident. A review of stories such as "The Sleeping Beauty" by "Charles Perrault" and "Hansel and Gretel" from the "Collected Collection of the Brothers Grimm". I have also given several lectures so far in Iran and Europe, including the City of Books in Tehran and in England and France at the University of Strasbourg, where Goethe is among the honors of this university. I have also had several interviews with newspapers, radio and television, which I will limit myself to mentioning. And now, the most beautiful and happiest moments of my life are still when I am reading and writing because it is only at such times that I truly feel like I am.